جک دورسی

جک دورسی تاجر و توسعه دهنده آمریکایی، یکی از مؤسسان و خالقان توییر و مؤسس و مدیرعامل Square -شرکت پرداخت های موبایلی- است. گاهی غیرمنتظره ترین ایده ها می‌توانند به یک کسب و کار عالی تبدیل شوند. مثلاً، محصولی با اسم جذاب «توییتر» محصول اشتیاق یک برنامه نویس جوان به نام جک دورسی بود که می‌خواست دائماً از احوالات دوستانش باخبر باشد. وی در تأسیس سرویس بلاگ نویسی پیشرو بود و حالا می شود دید سرویس او چطور جهان را تکان داده است.

دوران جوانی جک دورسی

جک دورسی، 19 نوامبر 1976 در سنت لوئیس (میسوری، آمریکا) به دنیا آمد. در نوجوانی، عاشق رایانه‌ها بود و ساعت‌ها وقت صرف مطالعه یکی از اولین نسخه‌های IBM ‌کرد. او می‌خواست نقشه‌ی زنده‌ای از نیویورک سیتی بکشد که نقطه‌های کوچک متحرک بسیاری از جمله آمبولانس‌ها، ماشین‌های پلیس و آتش‌نشانی، تاکسی‌ها و غیره را در زمان واقعی نشان بدهد. علاقه جک به شهرها و شهرک‌ها را می‌توان به سادگی با مسافرت‌های دائمی پدرش تیم دورسی توجیه کرد، یک مهندس تجهیزات پزشکی که پیشنهادات زیادی از سرتاسر آمریکا دریافت می‌کرد. خانواده دورسی چند خانه در زادگاهش سنت لوئیس عوض کرد و مدت کوتاهی در دِنوِر کلورادو ساکن شد. به محض اینکه آنها به جایی نقل مکان می‌کردند، جک فوراً نقشه‌ی آنجا را می‌خرید و تا آخر شب در خیابان‌های شهر قدم می‌زد. به نظر مادرش مارسیا دورسی، این شکلی از محافظت در برابر آدم‌های جدید بود.

اولین چیزی که مردم درباره جک به یاد می‌آورند این است که پسر بسیار ساکتی بود! برای این واقعیت هم توضیحی وجود دارد. جک لکنت زبان داشت و به همین خاطر ترجیح می‌داد ساکت بماند. دورسی جوان خودش این مسئله را پس از قطع امید از پزشکان حل کرد. وی تعمداً در چند رقابت سخنوری شرکت کرده و پس از چند تلاش نافرجام، توانست عادی صحبت کند. بعدها این شیوه فاتحانه برای حل مسائل به او کمک کرد در شرایط سخت نیویورک و سان‌فرانسیسکو دوام بیاورد.

به گفته خود جک دورسی، او می‌توانست متخصص بزرگی در نقشه‌برداری شهری بشود اما علاقه دوران کودکی‌اش به نقشه‌های شهری دیری نپایید. ابتدا تلاش کرد اطلس‌های جاده‌ای را به فرمت دیجیتال دربیاورد و سپس با استفاده از یک بولتن برد یا تابلوی اعلانات الکترونیک (سیستم بولتن برد، نمونه‌ی اولیه اینترنت است)، اشیای متحرک را در نقشه‌اش جای داد. نخستین تجربه برنامه‌نویسی جک در سن 14 سالگی رخ داد. وی چند برنامه برای سرویس‌های ارسال تاکسی و آتش‌نشانی نوشت. برخی می‌گویند که ایده توییتر دقیقاً در یکی از آن لحظاتی به ذهنش رسید که به حرف‌های رانندگان درمورد اینکه کجا بوده‌اند و چه کرده‌اند گوش می‌داد. به گفته‌ی منبع دیگری، این ایده در علاقه‌ی قدیمی‌تر او ریشه داشت.

شروع برنامه نویسی

جک دورسی پس از ترک زادگاهش سنت لوئیس وارد دانشگاه علم و فن‌آوری میسوری شد، اما دو سال بعد به نیویورک سیتی شهری که از کودکی رؤیایش را در سر داشت نقل مکان کرد. علاقه او به فضاهای شهری به چیزی فراتر از یک سرگرمی صرف تبدیل شد. حالا جک می‌خواست نقاط متحرکش بر روی نقشه با هم ارتباط برقرار کرده و به هم بگویند الآن کجا هستند و چه می‌کنند. «چه خبر؟» این سؤال اصلی است که امروزه کاربران توییتر به آن پاسخ می‌دهند.

شرکت خدمات مدیریت پیک مقصد بعدی دورسی بود. در زندگینامه جک دورسی می‌خوانیم که او به سادگی سیستم امنیتی وبسایت شرکت را هک کرد و به مدیر ارشد آنجا، یعنی گِرِگ کید ایمیلی فرستاد حاوی پیشنهاداتی درمورد نحوه اصلاح حفره امنیتی ایجاد شده توسط خودش. جک علی‌رغم وجود خطر دستگیر شدن، در شرکت DMSC استخدام شد. آنجا درمورد سیستم ارسال پیام کوتاه چیزهایی یاد گرفت، همین‌طور درمورد برنامه جدیدی که از آن طریق نامه‌رسان می‌توانست حرکت پیک‌ها را در زمان واقعی مشاهده کند.

دورسی چند سال روی تولید نرم‌افزاری برای تاکسی‌ها و آمبولانس‌ها کار کرد، و نقش مهمی در ارتقای پروژه تازه‌ی گِرِگ کید به نام dNet.com داشت. با این وجود، پس از ترکیدن حباب دات‌کام در سال 2000، این پروژه با شکست مواجه شده و دورسی بی‌کار شد. او به مدت تقریباً 5 سال به‌صورت آزاد و مستقل کار کرد و حتی در دوره‌های آموزشی درمان با ماساژ هم شرکت نمود.

آغاز توییتر

دورسی به استخدام شرکت Odeo درآمد که متخصص استارتاپ های اینترنتی بود. شرکت در سیلیکون ولی واقع شده بود و توسط برنامه‌نویس و تاجر بااستعدادی به نام اوان ویلیامز اداره می‌شد که پیش از آن با سرگئی برین در گوگل کار کرده بود. سال 2006 Odeo درگیر بحران مالی و مهم‌تر از آن، مشکلات ایدئولوژیک شد. اوان به تیمش پیشنهاد کرد به چند گروه تقسیم شوند و چند محصول جدید تولید کرد. سپس یک روز که جک دورسی در زمین بازی نشسته بود و غذای مکزیکی می‌خورد، به همه از ایده‌ی سرویسی گفت که به کاربرانش اجازه می‌داد افکارشان را با هم به اشتراک بگذارند. به این شکل بود که سرویس SMS به بازار آمریکا عرضه شد. جالب است بدانید که وقتی نوجوانان اروپایی مدت‌ها بود به هم پیام کوتاه می‌فرستادند، ایالات متحده، کشوری با فن‌آوری پیشرفته، تازه نخستین گام را به سمت کشف این سرویس ساده برداشت.

جک پیشنهاد استفاده از SMS را برای ارسال پیام از طریق برنامه مخصوصی مطرح کرد که پیام‌ها را در میان فهرست دوستان منتشر می‌کرد (اما تعداد کاراکترهای مجاز پیام به 140 محدود می‌شد). فقط دو هفته طول کشید تا دورسی و دوستانش یک کد نوشته و به نام توییتر و لوگوی پرنده‌ی آبی برسند.

اولین توییت

روز 21 مارس 2006 اولین یادداشت در سرویس میکروبلاگینگ توییتر منتشر شد. جک دورسی در حساب کاربری‌اش نوشت: «همین الآن توییترم را راه انداختم». اولین نسخه‌ی عمومی این سرویس در ژوئن 2006 عرضه شد.

توسعه توییتر

با گسترش گوشی‌‌های هوشمند، ارسال پیام از طریق اینترنت ساده‌تر از SMS شد. به گفته ابزار تحلیلی SimilarWeb، توییتر ماهانه 2.2 بیلیون بازدیدکننده دارد.

محبوبیت گسترده این پدیده نوظهور پس از جشنواره فیلم جنوب از جنوب غربی در سال 2007 شروع شد، جایی که کارمندان شرکت صفحه‌نمایش‌های متعددی را نصب کردند که پیام‌های دریافتی کاربران این سرویس در زمان واقعی را نمایش می‌داد. در این مرحله، خالقان توییتر قصد داشتند تعداد توییت‌های روزانه را از بیست به شصت هزار برسانند. درست یک سال بعد، در می 2008، پیام بیلیونم ازطریق توییتر ارسال شد. شرکت توسعه یافت و درنتیجه ارزش کل سرمایه بازار آن به شاخص 1.5 بیلیون دلار رسید.